به نقل از «ایسکانیوز»

هوش مصنوعی دانای کل ۱۰ سال آینده دنیا می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۹۶۸۵۴

به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ پیشرفت در اینترنت، هوش مصنوعی و برنامه‌های کاربردی آنلاین به انسان این امکان را داده است که توانایی‌های خود را به میزان قابل توجهی گسترش و ظرفیت خود را برای مقابله با مشکلات پیچیده افزایش دهد. این پیشرفت‌ها باعث شده که فوراً به دانش دسترسی داشته باشد و به اشتراک بگذارد و قدرت شخصی و جمعی را برای درک و شکل دادن به محیط اطرافش تقویت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه توافق کلی وجود دارد که ماشین‌های هوشمند، روبات‌ها و سیستم‌هایی که عمدتاً از یادگیری ماشین و هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، به سرعت از هم‌اکنون تا سال ۲۰۳۵ سرعت و پیچیدگی خود را افزایش خواهند داد.

از آنجایی که افراد عمیق‌تر از این فناوری‌ها برای تقویت، بهبود و ساده‌سازی زندگی خود استقبال می‌کنند، به طور مداوم از آنها دعوت می‌شود تا تصمیم‌گیری و استقلال شخصی بیشتر را به ابزارهای دیجیتال برون‌سپاری کنند. برخی از تحلیلگران در مورد چگونگی خودکار شدن بیشتر سیستم‌های تجاری، دولتی و اجتماعی نگران هستند. آنها می‌ترسند که انسان‌ها توانایی قضاوت و تصمیم‌گیری مستقل از این سیستم‌ها را از دست بدهند.

برخی دیگر خوش‌بینانه ادعا می‌کنند که در طول تاریخ انسان‌ها عموماً از پیشرفت‌های تکنولوژیک بهره برده‌اند. آنها معتقدند که وقتی مشکلات پیش می‌آید، مقررات، هنجارها و سوادهای جدید به بهبود کاستی‌های فناوری کمک می‌کند و این نیروهای مهار کننده، حتی زمانی که سیستم‌های دیجیتال خودکار عمیق‌تر در زندگی روزمره بافته می‌شوند، پابرجا خواهند ماند.

بنابراین این سوال مطرح می‌شود: آینده پویایی انسانی چیست؟ در این راستا، مرکز تحقیقات «پیو» و مرکز «پیش‌بینی اینترنت دانشگاه الون» از کارشناسان خواستند تا بینش خود را در این مورد به اشتراک بگذارند. ۵۴۰ نوآور فناوری، توسعه‌دهنده، مدیر تجاری، پژوهشگر و استاد دانشگاه پاسخ دادند.

به طور مشخص از آنها پرسیده شد:

آیا تا سال ۲۰۳۵ ماشین‌ها، روبات‌ها و سیستم‌های هوشمند مجهز به هوش مصنوعی به این سمت خواهند رفت که بیشتر تصمیم‌گیری‌های مرتبط با زندگی‌ انسان را در دست داشته باشند؟

نتایج کلی این بررسی عبارت است از:

۵۶ درصد از کارشناسان موافقند که تا سال ۲۰۳۵ ماشین‌ها، روبات‌ها و سیستم‌های هوشمند طوری طراحی نخواهند شد که به انسان امکان دهند به راحتی اکثر تصمیم‌گیری‌ها را کنترل کنند. ۴۴ درصد گفتند که با این موضوع موافقند که تا سال ۲۰۳۵ ماشین‌ها، روبات‌ها و سیستم‌های هوشمند به گونه‌ای طراحی می‌شوند که به انسان اجازه می‌دهند به راحتی بیشتر تصمیم‌گیری‌ها را کنترل کنند.

با این حال باید گفت که بسیاری از کارشناسان توضیح می‌دهند آینده این فناوری‌ها پیامدهای مثبت و منفی برای عاملیت انسان خواهد داشت. آنها همچنین خاطرنشان کردند که در طول اعصار، مردم یا به نهادهای دیگر اجازه داده‌اند که برای آنها تصمیم بگیرند یا توسط مقامات قبیله‌ای و ملی، رهبران مذهبی، بروکرات‌های دولتی، کارشناسان و حتی خود ابزارهای فناوری مجبور به انجام این کار شده‌اند.

علاوه بر این، کارشناسان تا حد زیادی موافقند که ابزارهای فناوری دیجیتال به طور فزاینده‌ای به بخشی جدایی‌ناپذیر از تصمیم‌گیری افراد تبدیل خواهند شد. این ابزارها حجم بیشتری از اطلاعات را در اختیار افراد قرار می‌دهند که حداقل به آنها در کشف انتخاب‌ها و بهره‌برداری از تخصص در حین حرکت در جهان کمک می‌کند.

در عین حال، کارشناسان در هر ۲ طرف این موضوع نیز توافق دارند که لحظه کنونی نقطه عطف و تعیین‌کننده‌ای در مورد اقتدار، استقلال و عاملیت انسان‌ها است. در مجموع، مردم با سوالاتی از این قبیل مواجه خواهند شد: اموری که انسان‌ها واقعا دوست دارند در آن دخل و تصرف کنند، کدام‌ها هستند؟ چه زمانی برای تصمیم‌گیری‌های خود می‌توانند به هوش مصنوعی روی آورند؟ تحت چه شرایطی حاضرند تصمیمات را به طور کلی به سیستم‌های دیجیتال برون‌سپاری کنند؟

کارشناسان می‌گویند:

«آلف رن»، استاد نوآوری، طراحی و مدیریت دانشگاه جنوب دانمارک، می‌گوید: در آینده از یک سو، فناوری‌های اطلاعاتی بهتر و داده‌های بهتر بهبود یافته و تصمیم‌گیری انسانی را بهبود می‌بخشد. از سوی دیگر، سیستم‌های جعبه سیاه و هوش مصنوعی غیرشفاف عاملیت انسانی را کاهش می‌دهند، بدون اینکه ما حتی بدانیم که چه چیزی در حال وقوع است. چالش واقعی در دانستن این است که کدام پویایی در هر موقعیتی قوی‌تر عمل می‌کند و تأثیر بلندمدت آن چه خواهد بود.

«بری چوداکوف»، بنیانگذار و مدیر «سرتین ریسرچ» (Sertain Research)، پیش‌بینی می‌کند: تا سال 2035، رابطه بین انسان‌ها و ماشین‌ها، روبات‌ها و سیستم‌هایی که عمدتاً از هوش مصنوعی و سازوکار خودمختار بهره می‌برند، مانند صورتی به نظر می‌رسد که یک طرف فریاد می‌زند و طرف دیگر لبخند می‌زند. این رابطه در واقع مبارزه‌ای است بین فانتزی مصمم انسان‌ها برای مقاومت (من مستقل و مسئول هستم و از عاملیت خود دست نمی‌کشم) و قدرت فریبنده فناوری که برای تضعیف این خیال طراحی شده است (من سریع، راحت، سرگرم‌کننده هستم! به من توجه کنید!).

«کاترین بوسکیل»، انسان‌شناس و کارشناس هوش مصنوعی در شرکت «رند» (Rand)، می‌گوید: برخی کارکردهای بسیار اساسی زندگی ما گیج کننده هستند. مردم تصور کمی از نحوه ساخت سیستم‌های هوش مصنوعی، کنترل و تعمیر آنها دارند. بسیاری به دنبال کنترل هستند، اما هنوز نمی‌دانند که چطور می‌توانند با به‌کارگیری فناوری‌ها این کار را انجام دهند. با این حال چیزی که مشخص است، این است که شکاف بزرگی بین مردم و توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی وجود دارد. از این رو، ما باید گفتمان‌هایی ایجاد کنیم تا به مردم کمک کنیم خطرات این تحولات را به طور کامل درک کنند.

«گرگ شروین»، رئیس آزمایش‌های دیجیتال دانشگاه سینگولاریتی، پیش‌بینی می‌کند: تصمیم‌گیری و عاملیت انسانی تا به امروز از الگوی تاریخی پیروی کرده است. این امر به بخشی از افراد که در زمینه الگوریتم‌ها فعالیت می‌کنند، امکان می‌دهد تا قدرت‌های استثماری را در کار، بازار و بر سایر انسان‌ها اعمال کنند.

«جی ناتان ماتیاس»، رئیس آزمایشگاه «شهروندان و فناوری» دانشگاه کرنل، می‌گوید: از آنجایی که جهان در سال ۲۰۳۵ پیچیدگی بیشتری خواهد داشت، جامعه همچنان تصمیم‌گیری‌های مهم را به سیستم‌های پیچیده محول خواهد کرد. در سال ۲۰۳۵ همانند سال ۲۰۲۲ (زمان ظهور چت‌جی‌پی‌تی) جامعه این سوال را از خود نخواهد پرسید که آیا عواقب سیستم‌های پیچیده را درک می‌کند؟ آیا برای کاهش آسیب‌های سیستم‌های خود کاری انجام خواهند داد و آیا آنها را کنترل خواهند کرد؟ در واقع، انسان باز هم در آینده در پاسخ به این سوالات ناکام خواهد ماند.

«آلن موتر»، مشاور و مدیرعامل سابق سیلیکون ولی، می‌گوید: نسل‌های متوالی هوش مصنوعی نتایج آینده را بهبود می‌بخشند، با این حال ماشین‌ها -و همچنین افرادی که آنها را اداره می‌کنند- کنترل آن نتایج را در دست خواهند داشت. طبق تعریف، هوش مصنوعی ماشین‌ها را به ابزاری تبدیل خواهد کرد که تصمیم‌گیرنده هستند تا بتوانند با استفاده از پایگاه‌های داده بزرگ و ناقص قضاوت کنند. از آنجا که سیستم‌های هوش مصنوعی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کم و بیش مستقل عمل می‌کنند، دشوار است که ببینیم عموم مردم چگونه چنین سیستم‌هایی را کنترل می‌کنند. در واقع بعید است مردم بدانند که اصلا چه کسی سیستم‌ها را طراحی کرده، سیستم‌ها چطور کار می‌کنند و به چه ورودی‌هایی متکی هستند و آیا برای تولید نتایج مطلوب و ناشناخته دستکاری شده‌اند یا خیر.

«کریستوفر ساویج»، متخصص برجسته در مسائل حقوقی و مقرراتی مستقر در واشنگتن دی‌سی، می‌گوید: از لحاظ تئوری، یک سیستم هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی که به خوبی پیاده‌سازی شده است، می‌تواند به افراد در تصمیم‌گیری‌های منطقی و معقولانه کمک کند؛ ولی به نفع خود و براساس شرایط ریسک و فرآیندهای تصادفی. با این حال من گمان می‌کنم که در عمل اکثر سیستم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی که در دسترس بیشتر افراد قرار می‌گیرند، توسط نهادهایی توسعه داده می‌شوند که هیچ علاقه‌ای به تشویق چنین تصمیم‌هایی ندارند. آنها در عوض توسط نهادهایی در دسترس قرار خواهند گرفت که علاقه‌مند به هدایت تصمیمات افراد به روش‌های خاص هستند.

انتهای پیام/

نسترن صائبی صفت کد خبر: 1219166 برچسب‌ها هوش مصنوعی

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: هوش مصنوعی روبات ها و سیستم تصمیم گیری سیستم های هوش تصمیم گیری ها عاملیت انسان هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۵ فناوری ها ماشین ها انسان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۹۶۸۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشت خانگی سبزیجات با مایعی غیر قابل آشامیدنی

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از دیلی میل، کشاورزان سالانه ۱۲۸ هزار دلار صرف خرید کود‌های مصنوعی برای رشد محصولات خود می‌کنند. اما ادرار می‌تواند یک جایگزین مقرون به صرفه باشد، زیرا حاوی نیتروژن و فسفر است که برای حفظ و ارتقای رشد محصول ضروری است.

کود گاوی در حال حاضر برای کمک به رشد محصولات زراعی استفاده می‌شود، اما دانشمندان استدلال کرده اند که ادرار آنقدر‌ها متفاوت نیست و می‌تواند جایگزین سازگاری با محیط زیست به جای تخلیه در توالت باشد.

هر فرد به طور متوسط سالانه ۱۳۲ گالن ادرار دفع می‌کند که می‌تواند به ۱۳ پوند کود تبدیل شود.

«دیویانا گراسیا رودریگرز» «Divina Gracia P. Rodriguez» پژوهشگر این طرح می‌گوید: ادرار انسان به اندازه طلا ارزش دارد. به تمام کود‌هایی که تا اکنون از دست داده ایم فکر کنید. زمان آن فرا رسیده است که ما شروع به جمع آوری و استفاده از پسماند خود کنیم.

محققان در حال ساخت سرویس‌های بهداشتی هستند که می‌توانند ادرار را از آب باقیمانده جدا کنند. این شیوه پیش از این در «باهیردار» در اتیوپی آزمایش شده است. پس از جدا شدن از آب، ادرار را می‌توان خشک و به گلوله‌های بی بو و ارزانی تبدیل کرد که می‌تواند در زمین‌های کشاورزی پخش شود تا محصولات را بارور کند.

اگرچه ممکن است این مفهوم برای بیشتر افراد جذاب به نظر نرسد، اما «آن اسپورکلند» «Anne Spurkland» استاد و محقق پزشکی در دانشگاه اسلو این فناوری را کاملا ایمن توصیف می‌کند.

وی می‌گوید راهی برای استفاده از این روش در خانه وجود دارد که یک قسمت ادرار را با ۹ قسمت آب مخلوط کرده و مایع را با آب پاش کوچکی روی خاک سبزیجات اسپری کنید. باکتری‌های خاک، نیتروژن را به واحد‌های سازنده جدیدی تبدیل می‌کنند که گیاهان از آن استفاده می‌کنند.

در حالی که این ایده ممکن است عجیب به نظر برسد، اما محققان دانشگاه میشیگان در مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ تایید کردند که کود ادراری را می‌توان بدون ترس از گسترش عفونت‌های مقاوم به آنتی بیوتیک استفاده کرد.

دانشمندان نگران بودند افرادی که کود ادراری به کشاورزان را ارائه می‌دهند ممکن است دچار عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) و حاوی DNA باکتری باشند. این مطالعه نشان داد که اگر ادرار، تازه مصرف نشده و به مدت ۱۰ ساعت در انکوباتور کهنه شده باشد، ژن‌های مقاوم به آنتی بیوتیک ۹۹ درصد کاهش پیدا می‌کند.

دکتر «کریستا ویگینتون» «Krista Wigginton» یکی دیگر از مجریان این پژوهش می‌گوید: انسان، سالیان سال، ادرار را جمع آوری و از آن به عنوان کود استفاده کرده است، اما پس از اختراع سیستم فاضلاب، این کار متوقف شد.

وی افزود: ما اکنون در تلاشیم تا بفهمیم با این سیستم زیرساختی که داریم، چگونه می‌توانیم در مورد آنچه که وارد سیستم فاضلاب می‌شود متفاوت فکر کنیم و برخی از آن محصولات ارزشمند را قبل از اینکه با هر چیز دیگری مخلوط و رقیق شوند، جذب کنیم.

انتهای پیام/